Wist U dat er 31 historische monumenten uit Roemenië op de UNESCO werelderfgoedlijst staan? Het gaat om kerken, kloosters en fortificaties
uit verschillende regio’s van het land.
De Donau Delta hoort tot de Werelderfgoedlijst als enige natuurreservaat. Ook
zijn er vier tradities in het die zich op het UNESCO-lijst van
immaterieel-cultureel erfgoed bevinden.
De houten Kerken uit
de Maramureş
De oude houten kerk van Bârsana werd na het laatste aanval
van de Tartaren (1720) gebouwd op de plek waar tegenwoordig het nieuwe
kloosterkerk zich bevind. De kerk werd in 1806 uit elkaar gehaald en verplaatst
op de heuvel in het centrum van her dorp. De kerk werd toen voorzien van
bloemrijke barokke muurschilderingen door de lokale kunstenaars Hodor Toader en
Ion Plohod. Deze schilderingen worden beschouwd als de beste uitingen van de
Barok-stijl in de hele Maramureş en weerspiegelen het vakmanschap van deze
kunstenaars. Toader gebruikte overheersende kleuren zoals wit, blauw en rood.
De kerk van Budeşti
Josani is de grootste houtenkerk gebouwd in zijn tijd en een van de weinige die
niet verwoest was tijdens de aanvallen van de Tartaren. De Josan werd gebouwd
in 1643 en kenmerkt zich door de vier kleine torentjes aan de zijkant van de
hoofdtoren, de dubbele overhangende dakranden en is specifiek voor deze regio.
Het was een populair ontwerp maar toch ongebruikelijk. In de kerk die gewijd is
aan de Heilige Nikolaas, zijn mooie iconen op hout te bewonderen die dateren
uit 1766 en gemaakt zijn door Ponehalski. Ook zijn er enkele mooie
achter-glasiconen bewaard gebleven. Het belangrijkste pronkstuk echter is
muurschildering van Het Laatste Oordeel dat geheel in goede conditie bewaard is
gebleven.
De Orthodoxe houten kerk van Deseşti is gewijd aan de
Heilige Paraschiva en werd gebouwd in het jaar 1770. Enigszins verborgen onder
bomen van het kerkhof torent de kerk uit boven de weg en is dominant in de
Mara-valei vanwege zijn grootte en ligging. De torenspits is bedekt met metaal
na een blikseminslag in 1925 die grote delen van de buitenmuur en de toren
verwoestte. De kerk is een mooi voorbeeld van een dubbel gelaagd
dakconstructie, waardoor de hooggelegen ramen in de muren van het schip
mogelijk worden ter betering van de lichtinval.
 |
| De kerk in Ieud- Deal |
Biserica din Deal, Ieud (Kerk op de Heuvel), werd in 1364 gebouwd
op de funderingen van een oude kasteelruïne en opgetrokken in dennenhout. De kerk overleefde gedeeltelijk de Tartaarse
plunderingen in deze streek uit het begin van de 18e eeuw. Veel elementen
stammen echter grotendeels uit de 18e eeuw. De kerk heeft een dubbel dak met
kleine ramen. Wat vooral de aandacht trekt zijn de imposante breedte van de
kerk en de muurschilderingen, de meest bekende van de hele Maramureş zijn, voltooid
in 1782 door Alexandru Ponehalski.
De houten kerk van Plopiş, Sişeşti stamt uit het jaar 1798 en werd tot 1811 door
Stefan Zugravul beschilderd, een van de meest bekende kunstenaars uit de regio.
De muurbeschilderingen in de naos en op de altaar zijn hier het best bewaard.
Door zijn grootte en positie in het dorp werd deze kerk deel van het UNESCO
werelderfgoedlijst.
De houten kerk van Poienile Izei draagt de naam van de Heilige Paraschiva is
gebouwd in 1604 en werd ingezegend in 1633. Iedereen in dit dorp is wel bereid
om bezoekers toegang te verschaffen om de aparte muurschilderingen in het
portaal te bewonderen die gevoelens van een nachtmerrie oproepen. Aan de linker
zijde van het portaal staan afbeeldingen die ons alle verschrikkingen van de
hel en de straffen die zondaars, in het bijzonder de vrouwen, te wachten staan.
Alle afbeeldingen samen vormen een soort geïllustreerd boekwerk om degenen die
niet gehoorzaam zijn schrik aan te jagen.
De kerk in Rogoz werd in 1663 op de plek van een oude
kloosterkerk gebouwd. De eerste kerk was door te Tartaren in 1661 verwoest;
daardoor de inscriptie op de voordeur: “in de tijd dat Transsylvanië veroverd
was”. Deze kerk is uniek door zijn vorm; het is niet rechthoekig als de andere
kerken maar polygonaal, met een bredere naos en minde brede altaar. Ook is het
houtsnijwerk rond deze kerk indrukwekkend.
 |
| Het Vrolijke Kerkhof |
De houten kerk van Surdeşti is een van de weinige houten kerken die
zich buiten de grenzen van historische Maramureş bevindt. Het werd gebouwd in
1767 en had tot de jaren 90 de allerhoogste toren van alle kerken in de regio :
54 meter.
Het Vrolijke Kerkhof
in Sapânța
Een begraafplaats is per definitie een duistere, sombere en
wat treurige plek. Met één uitzondering: het Vrolijke Kerkhof van Săpânţa, in
Maramureş. Hier heeft men een manier gevonden om met kunst een beetje “plezier”
aan de dood te beleven. Alle grafmonumenten zijn in hout gegraveerd en in
diepblauw geschilderd. Op iedere grafsteen staat een afbeelding uit het leven
van de overledene, waaronder meestal een grappig gedicht over zijn leven (of
dood) staat geschreven.
De beschilderde kloosterkerken
in Bucovina
De kloosterkerk van Humor is een van de oudste beschilderde
kerken, gesticht rond het jaar 1530. Deze is de eerste kerk met een open
voorportaal en een kamer erboven die voor een deel de grafruimte overdekt. De
wandschilderingen buiten zijn de oudste van de Bucovina: onder andere de
Mariaboodschap, het Laatste oordeel en een schildering die verwijst naar de
bezetting van Constantinopel (Istanboel) door de Ottomanen.
De kloosterkerk van Voroneţ wordt wel de ‘Sixtijnse kapel
van het Oosten’ genoemd. Dat is niet zonder reden, gelet op de vele waardevolle
houtsnijwerken en fresco’s en de ontstaansgeschiedenis van het klooster. Stefan
de Grote bouwde het klooster tussen 26 mei en 14 september 1488. In 1574 wordt
onder leiding van de metropoliet bisschop Grigora Rosca, wiens graftombe in de
kerk is, het voorportaal afgebouwd en de wandschilderingen buiten voltooid.
Het klooster Sucevița is het grootste en laatst gebouwde
kloostercomplex, gesticht door de familieleden Movilă. Het klooster is in de
laatste decennia van de 16e eeuw gebouwd, geheel op kosten van de familie. Het
complex is gebouwd in de Moldavische stijl, gevestigd door Stefan de Grote
(Stefan cel Mare), prins en heilige. Byzantijnse en gotische aspecten
harmoniëren met aspecten van de vroegere houten kerkbouw in Moldavië.
De kloosterkerk Arbore werd gebouwd tussen 2 april en 29
augustus 1503 door Luca Arbore, een van de generaals van Stefan de Grote. Het
monument is opgedragen aan de nagedachtenis van de onthoofding van de
belangrijke bijbelfiguur Johannes den Doper. De kerk heeft prachtige fresco’s,
zowel binnen als buiten. De achtergrond groen, anders dan bijvoorbeeld de kerk
van Voronet waar blauw de basiskleur is.
De kloosterkerk in het dorp Pătrăuţi is door Stefan de Grote
bewerkstelligd in 1487. Het is de kleinste van de beschilderde kloosterkerken.
De architectuur is een voortreffelijke vertegenwoordiging van de middeleeuwse
Moldavische bouwstijl. Drie gewelven (apsis) als koorafronding, de toren op de
hoofdruimte, steunberen en portalen in Gotische stijl, en een beschilderde
voorgevel onder een zware houten afwerklijst gezet in bakstenen.
Het klooster Sfăntul Ioan cel Nou dateert uit het begin van de 16e eeuw Van de fresco’s op de
buitenmuren is helaas niets overgebleven. Toch een bezoekje waard omwille van
zijn indrukwekkende verhoudingen en zijn erg mooie klokkentoren. Boven het
toegangsportaal zie je het embleem van Moldavië: de kop van een oeros.
De kerk in Probota werd in 1530 door vorst Petru Rareş
gesticht als begraafplaats voor hem en zijn familie. De buiten
muurschilderingen zijn in 1532 klaar. In 1550 krijgt het klooster een 5-meter
hoge omringende verdedigingsmuur met vier torens. Terwijl de buiten fresco’s
van deze kerk wat slechter bewaard zijn, behoren de binnen muurschilderingen
tot de fijnste uit heel Bucovina.
 |
| Klooster Moldovita |
Het klooster in Moldovița behoort tot de mooiste in Bucovina
en werd in 1532 door door vorst Petru Rareş gesticht. Aan de westerkant heeft
deze kerk een veranda met drie grootte open arcades die uniek is tussen de
kerken in Bucovina. De beschildering van de kerk heeft in 1537 plaatsgevonden.
De weerkerken in
Transsylvanië
De weerkerk van Viscri
is één van de oudste fortificaties in Transsylvanie. Zijn naam heeft het
dorp te danken aan de eerste kerk die hier gebouwd werd. Deze kleine kapel was
volledig van witte kalksteen gemaakt, en daardoor kreeg het de Duitse naam van
“Weiskirsch” (witte kerk). Gebouwd door de Hongaarse nederzetters en later
overgenomen en verbouwd door de Saksen, blijft deze kerk één van de mooiste in
Transsylvaniё en de enige die in de Romanische stijl gebouwd is.
 |
| Weerkerk Biertan |
Tot de meest bekende vestingkerken hoort ook de kerk in Biertan, de voormalige bischopszetel
van de Transsylvaanse Evangelische Kerk van 1572 tot 1867. Door zijn
belangrijke functie, werd dit bouwwerk de grootste van zijn soort in de hele
provincie. Drie enorme wallen omgeven de zes grote wachttorens en diverse
bolwerken. Het geheel maakt meer de indruk van een kasteel dan van een
voormalige bisschopskerk.
De weerkerk in Saschiz
lijkt niet gelijk op haar soortgenoten van de omringende dorpen. De muur
die rondom de kerk zou moeten staan ontbreekt hier en voor de kerk staat een
grote, eenzame klokkentoren. De kerk werd in het begin van de 16de
eeuw gebouwd, met een verdedigingslinie met schietgaten op de tweede verdieping.
De klokkentoren werd ook als verdedigingstoren gebouwd en het hele complex is
ooit door een muur beschermd geweest.
De vestingkerk van Prejmer
is vaak uitgeroepen tot de best bewaarde weerkerk in Roemeniё en heel
Europa. Deze kerk werd rond het jaar 1225 door de ridders van de Duitse orde
opgericht. De architectuur van de kerk, die de vorm van het Griekse kruis heeft
is uniek in Transsylvanië en één van de weinige kerken die in de Bourgondisch
gotische stijl gebouwd werd. Het drieluik boven het altaar in de kerk is het
oudste gothische schilderij van Roemeniё.
De weerkerk in Valea Viilor
Valea Viilor is
een minder bekend dorpje in het hart van Transsylvaniё dat met trots één van de
grootste vestingkerken is. De kerk hier hoort tot de gotische architectuur,
maar onderscheidt zich van de andere kerken door de twee massieve
verdedigingstorens aan de westelijke en oostelijke kanten van de kerk. Rond de
kerk loopt een ovale muur met een hoogte van zes tot zeven meter en vier van de
zes verdedingstorens staan nog op hun plek.
De weerkerk in Câlnic
Het klein dorpje van Câlnic
vestigt één van de weinige weerkerken van de regio Alba. Het is niet eens
helemaal waar dat de vestiging in Câlnic echt een kerk is. Het unieke aan dit
dorp is dat de kerk niet tussen de verdedigingsmuren te vinden is, maar iets
verder op een heuvel. De fortificartie werd in de 13e eeuw gebouwd als woning voor de adellijke
familie Kelling. Later werd het erf aan de dorpelingen verkocht en werd
aangepast in het kader van de behoeften
van de gemeenschap.
De weerkerk in Dîrjiu
Het dorp Dîrjiu bevindt
zich in de regio Harghita en hier vindt men de enige kerk op de UNESCO-lijst
die niet tot de Saksische behoort, maar van Hongaarse oorsprong is , de “Szekely” of “Secui”. Uniek aan deze
kerk is niet haar verleden zoals bij alle andere kerken, maar juist haar heden.
Dit is de enige kerk die volledig als kerk en opslag voor goederen dient.
Bewoners van het dorp bezitten de ruimtes tussen de muren waar ze hun
vleeswaren en granen op mogen slaan.
De binnenstad van
Sighişoara
 |
| Sighisoara, klokkentoren |
Sighisoara werd in de 12de eeuw door Saksische kolonisten opgericht.
De stad bestaat officieel pas sinds 1280, met de benaming Castrum Sex - de
zesde burcht in de rij van zeven Duitse burchten in Zevenburgen
(Transsylvanië). Later kreeg het de Duitse benaming “Schassburg”. De citadel
van Sighisoara bevind zich op een heuvel en is de enige nog bewoonde
middeleeuwse burcht van heel Zuid-Oost Europa.
De Dacische
fortificaties in het Orãştiei gebergte
Het Costeşti- Blidaru fort bevindt zich in de buurt van het dorp
Costeşti, in de regio Hunedoara. De fortificatie werd in de 1ste
eeuw voor Christus gebouwd, na de regeringsperiode van Burebista, de eerste
koning van de verenigde Daciers. Deze
burcht diende als verdedigingswerk tegen aanvallen van de Romeinen.
Het Costeşti fort werd gebouwd ergens tussen de
regeringsperiode van Burebista en die van Decebal (laatste koning van de vrije
Daciers, voor de Romeinse verovering), in de 2de eeuw. Dit vestingwerk bevindt zich op heuvel
in de Apa Grãdiştei- vallei. Dit was een van de sterkste forten in de regio.
Het Bãnița fort bevindt zich in het gelijk genaamde dorp
in de regio Hunedoara en werd gebouwd onder koning Burebista. Tijdens de
regering van Decebal werd de vesting versterkt om weer verwoest te raken
tijdens de Romeinse aanvallen van 102-103 en 105-106.
Het Capâlna fort behoort ook tot de regering van Burebista en
was een belangrijke verdedigingspunt in de strijd tegen de Romeinen. Ook werd
hier veel gevochten twee eeuwen later, in de tijd van Decebal. Deze
fortificatie is het dorp Capâlna te vinden, in de buurt van de stad Sebeş in de
regio Alba.
Het Piatra Roşie fort bevindt zich in het westerse gedeelte van
het Orãştiei gebergte. De vesting behoort ook tot de fortificatie systeem van
Burebista en diende als verdedigingspost voor de hoofdstad van Dacia,
Sarmizegetusa Regia.
Sarmizegetusa Regia was de hoofdstad van pre-Romeinse Dacia
en is de allergrootste van alle Dacische fortificaties. De stad ligt op een
hoogte van 1200 meters en was beschouwd als centrale verdedigingspunt. Anders
dan de andere forten, was Sarmizegetusa uit zes kleinere forten samengesteld.
Het klooster Horezu
 |
| Klooster Horezu |
Het klooster in Horezu is het grootste middeleeuwse
kloostercomplex nog in originele staat bewaard van heel Walachije. Ook is dit
klooster de meest belangrijke religieuze monument gesticht door Constantin
Brâncoveanu. Het komplex werd gebouwd tussen 1690 en 1697 en was in die tijd
het allergrootste in Zuid-Oost Europa.
Immaterieel erfgoed
 |
| Horezu Aardewerk |
Horezu is het
grootste aardewerk centrum van
Roemenië. Hier wordt al eeuwen keramiek op een traditionele manier gebakken. De
kleuren, symbolen en technieken zijn uniek voor deze plek.
Doina is een
essentieel element van de Roemeense folklore. Het is een sombere type
traditionele muziek. Folkmuziekanten kunnen deze liedjes improviseren op
spontaan componeren.
De Cãluş traditie is
de meest spectaculaire Roemeense traditionele dans. Deze dans wordt in het
Zuiden van het land uitgeoefend in de week van Pinksteren. De dans wordt
uitgevoerd om dorpelingen en hun oogst tegen kwaad te beschermen.
Kerstliederen gezongen door mannelijke groepen zijn een eeuwen oude
traditie in alle gebieden van Roemenië. Elk jaar, voor de kerst, groepen jonge
mannen lopen van huis tot huis om traditionele kerstliederen te zingen.
De Donau Delta
De Donau Delta kent een van de grootste biodiversiteit ter wereld. Er leven hier 320 soorten vogels voor, meer dan 2400 soorten insecten, 1800 soorten platen en bomen en 135 soorten vis.
 |
| Pelikanen in de Donau Delta |
Labels: aardewerk, Beschilderde klooster, Biertan, bucovina, Donau Delta, Horezu, Houten Kerken, maramures, roemenie, Sighisoara, transsylvanie, Unesco, Viscri, Vrolijke kerkhof, weerkerken
