De naam Zwarte Kerk kreeg het na de grote stadsbrand van 1689. Rook en roet sloegen neer op de muren, echter de grootsheid van de kerk bleef onaangetast.

De brandstichting was een vergelding door de Oostenrijkse troepen voor de opstand van de burgers tegen de Habsburgse monarchie. Ook zonder deze brand zou de kerk een donker uiterlijk gekregen hebben vanwege het gebruikte zandsteen; donker van kleur en makkelijk te bewerken.

De bouw in gotische stijl begon in 1383 onder leiding van dominee Thomas Sander, op de plaats waar vroeger een kerkje stond uit de 13e eeuw. De bouw duurde bijna een eeuw vanwege de vele rampen die de stad teisterden.

Toen de kerk bijna klaar was verwoestten de Turken in 1421 het gebouw grondig.

Uiteindelijk is de kerk in 1477 afgebouwd, en gewijd aan de Maagd Maria.

Het werd een gotische kerk waarvan men zegt dat het de grootste is tussen Wenen en Istanboel en werd het stadssymbool van Braşov.

De hallenkerk is 89 mtr lang en 38 mtr breed, en heeft een dakhoogte van 42 mtr.

Het kenmerk voor een hallenkerk is de gelijke hoogte van het middenschip en de zijbeuken. Dit in tegenstelling tot een basiliek die een hoog middenschip heeft met lagere zijbeuken. De zes prachtige eigenaardig gevormde portalen drukken in hoge mate hun stempel op het buitenaanzicht van de kerk. De eikenhouten deur van de zuidelijke ingang vermeldt het jaartal 1477.

Van de twee geplande torens kon slechts de zuidelijke huidige 65 mtr hoge toren verwezenlijkt worden.

In de klokkentoren van 44 mtr hoog hangt één van de grootste klokken in Roemenië. Van de vroegere zes klokken hangen er nu nog slechts drie. De grootste klok heeft een gewicht van 6.300 kg, heeft een bijzonder mooie klank maar wordt alleen bij speciale gelegenheden geluid.

Men bouwde de kerk na de grote stadsbrand van 1689 weer op, maar was pas in 1772 weer in volle glorie hersteld.

Het orgel is in 1839 gebouwd door Buchholzen uit Berlijn, en is met zijn ruim 4000 pijpen het grootste in zuidoost Europa.

De kerk heeft een mooie collectie handgeknoopte tapijten die de kooplieden in de 17e en 18e eeuw meebrachten uit Anatolië. Als dank voor hun behouden terugkomst gaven zij deze kleden een plaats in de kerk.

Van de huidige inrichting springen enkele objecten in het oog:

• het bronzen doopfond uit 1472 dat de grote stadsbrand heeft overleefd.
• het hekwerk bij het doopfond uit 1716
• de muurschildering in het zuidelijke voorportaal uit 1476, voorstellende
de Moeder Gods met het kind Jezus, geflankeerd door de heilige Katharina en de heilige Barbara.
Links onder in het schilderij het wapen van de Hongaarse koning Matthias Corvinus, en rechtsonder het wapen van zijn vrouw Beatrix van Napels-Aragon.
• het neogotische altaar gemaakt door Schönthaler uit Wenen in 1866.
• het drieluik boven de sacristiedeur komen van het beroemde, waardevolle Marienburger Altaar (15e eeuw).
• aan de gevel van de noordelijke zijbeuk hangt een tweede versie van het schilderij “Huwelijk te Kana” door Hans Eder (1883-1955). Het origineel hangt in het bisschoppelijke paleis van Sibiu.
• De barokke kansel uit 1696.
• Tevens zijn te zien oude kerkgewaden, kelken en graftomben.

Deze stad vind u terug in onderstaande vakanties:
Fly&Drive Roemenië
Fly&Bus groepsrondreis Roemenië
14-daagse fietstrektocht zuidelijk transsylvanië

Heeft u een Roemenië gerelateerd onderwerp, waarvan u vind dat het onze aandacht verdient? wij plaatsen het graag